به گزارش خبرنگار مهر، زنده‌یاد سعدی افشار که به تأکید بسیاری از صاحبنظران و کارشناسان تئاتر تنها بازمانده نسل سیاه‌باز نمایش‌های ایرانی بود این بار مهمانی ساکت برای خانواده تئاتر بود. وی که بارها و بارها با بیان شیوا و جذاب خود همگان را مجذوب خود می‌کرد این بار بدون بیان کردن حتی یک کلمه و در سکوتی محض در بین هنرمندان حضور پیدا کرد. طی سال‌های اخیر سعدی افشار که با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد در خلوت و تنهایی زندگی می‌کرد.
اما این بار آخرین حضور سعدی افشار حال و هوای دیگری داشت. حالا که سعدی افشار دیگر درد و رنج بیماری را فراموش کرده هنرمندان تئاتر در کنارش حضور پیدا کرده‌اند. این بار حضور سعدی افشار در بین هنرمندان باعث شکل گیری لبخندی بر لبان حاضران نمی‌شود و آخرین حضور سیاه‌باز ایران با سرازیر شدن قطرات اشک حاضران است. عده‌ای از جوانانی که مشخص است متعلق به نسلی هستند که حضور سعدی افشار را روی صحنه تئاتر ندیده و شاید هیچگاه علاقه‌مند به سیاه‌بازی نبودند، اشک‌هایی که می‌ریزند حال و هوای دیگری دارد.
این جوانان گویی عزیزی را از دست داده‌اند که دیگر جایگزینی برایش وجود ندارد. این جوانان همان جوانان خیابان شیخ هادی هستند که لحظات خوب و شیرینی را با "عمو سعدی" سپری کرده بودند. در بین حاضران گویی تنها نوه سعدی افشار حضور دارد که از طریق اخبار از مرگ پدربزرگ خود مطلع شده و از اصفهان به تهران آمده است. برخی حاضران که از این موضوع باخبر هستند کنجکاوانه به دنبال یافتن نوه افشار هستند.
تعداد نفراتی که برای آخرین دیدار با تنها بازمانده نسل سیاه‌بازی ایران به تالار وحدت آمده‌اند قابل توجه است. دیدن عکس‌های سعدی افشار باعث متأثر شدن برخی از حاضران می‌شود و عکاس‌های حاضر در مراسم سعی می‌کنند این تأثر را ثبت کنند. شاید سعدی افشار از دیدن این تعداد از علاقه‌مندان و هنرمندان در کنار خود خوشحال باشد و شاید در حالیکه به چهره تک تک حاضران نگاه می‌کند زیر لب با خود بگوید "آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا".
در مراسم تشییع افشار که در فضای باز تالار وحدت برگزار شد داود فتحعلی بیگی متأثر از درگذشت هنرمندی تأثیرگذار نامه‌ای را درباره سعدی افشار قرائت کرده و یادی از این سیاه‌باز شاخص نمیش‌های ایرانی می‌کند. سپس مجید جعفری از هنرمندان با سابقه عرصه تئاتر و نمایش‌های ایرانی سعدی افشار را سلطان طنز و کمدی می‌داند و یادآور می‌شود: کلام سعدی افشار عمیق بود و پر محتوا. سعدی ساده بود اما ژرف می‌اندیشید. یکبار گفت ای کاش می‌توانستیم کتاب زندگی را از انتها بخوانیم در آنصورت اینگونه زندگی نمی‌کردیم.
در ادامه ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر نیز به دنیا آمدن و از دنیا رفتن را واقعیت انکارناپذیر برای همه انسان‌ها می‌داند و در حالیکه بغضی در گلو دارد می‌گوید: مهم این است که برخی اثرگذار زندگی می‌کنند و اثرگذار از دنیا می‌روند. این افراد بی‌حاصل و بی‌ثمر زندگی را سپری نمی‌کنند. کمتر کسانی می‌توانند ماندنی باشند و ماندگار. سعدی افشار از کسانی بود که در شرایط سخت و محیط‌های عجیب و غریبی زندگی کرد و سالم و سربلند از محیط‌های این چنینی بیرون آمد و سربلند شد. همه کسانی که در هنر جایگاهی دارند برای سعدی افشار ارزش قائلند. وی بدون پشتیبان و از کودکی در محله‌های فقیر نشین کار کرد و بالا آمد و به عنوان یکی از بازیگران شاخص نمایش‌های سنتی شناخته می‌شود.
در ادامه حاضران در مراسم بر سر پیکر زنده‌یاد افشار نماز می‌خوانند و سپس سعدی افشار آخرین حضور خود را در میان خانواده تئاتر و یک مکان هنری تجربه می‌کند و در سکوت و بر روی دست هنرمندان حاضر در مراسم تشییع پیکرش به سمت خانه ابدی بدرقه می‌شود.
محمد چرمشیر، کوروش نریمانی، حسین کیانی، حمید پورآذری، بهمن مفید، جمشید جهانزاده، داریوش موفق، فرهاد شریفی، اصغر دشتی، قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی، حمید شاه‌آبادی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین مسافرآستانه، اردشیر صالح‌پور، شهرام کرمی، مجید امرایی، شهرام نوشیر، محمدرضا الوند و اصغر امیرنیا از جمله حاضران در مراسم تشییع پیکر سعدی افشار هستند که برای آخرین بار با سلطان کمدی نمایش‌های ایرانی خداحافظی می‌کنند.
نظر شما